Երգում է քաղաքն իր երգն առօրյա,
Իսկ ես — մտածկոտ, տրտում ու լռին —
Կանգնել եմ ահա կամուրջի վրա
Եվ նայում եմ հորդ, հեռացող ջրին։
Նայում եմ տարված, մոռացված, անթարթ։
Վազում են, վազում ջրերը անվերջ։
Փրփուրի միջից ահա մի նայադ
Ինձ ձեռքով արավ և իր մոտ կանչեց։
Որպես մանկական կապույտ երազում—
Խառնվեց ահա ճերմակ փրփուրին.
Եվ թվում է, թե կամուրջն է վազում,
Որ հասնի անդարձ հեռացող ջրին…
Առաջադրանքներ՝
- Դուրս գրեք ութ ածական:
Առօրյա, մտածկոտ, հորդ, մոռացված, անթարթ, մանկական, տարված, կապույտ։
- Բառարանի օգնությամբ բացատրեք կարմիրով նշված բառերը և սովորեք։
Տրտում -տխուր,
հորդ-առատ,
նայադ-գետային ջրահարս։
- Ի՞նչ մտքեր եք ունենում բանաստեղծությունը ընթերցելիս։
Ես զգում եմ որ բոլոր աշխարհի մարդիկ ընկերներ ունեն իսկ Ես մենակ կամուրջում նստած և հիշում եմ նրա մակությունը, ես զգում եմ սև, տխուր և միայնակ գույներ, ես զգում եմ տխուր եղանակ
- Դուրս գրեք ամենատպավորիչ նախադասությունը և մեկնաբանեք։
Նայում եմ տարված, մոռացված, անթարթ։
Վազում են, վազում ջրերը անվերջ։
Ես ուշադիր նայում եմ ջրին, թե ինչպես են ջրի ալիքները գալիս անվերջ։
- Բանաստեղծությունը սովորեք անգիր, ձայնագրեք, տեղադրեք բլոգում։
Գոհար Բարսեղյան 